Mustafa Kemal'in askerleriyiz dedikten sonra ülkenin kendisine oy vermeyen %50'sinden fazlası ile kendisine oy veren %50'ye yakın kısmının bir bölümünün bile inandığı bir hırsızlık olayına yanaşmayacaksın. Eğer Mustafa Kemal'in askeri isen ve bu kumpasın toplu bir organizasyon olduğunu anlatıyor ve hepiniz oradaydınız diyorsan, yukarıda bahsettiğim hırsızlık hikayesinin kurtarma potasına sokmayacaksın davamızı.
Kulübü zarara uğratıyorlar dediğin kan emicilerle mücadele ederken ki sonuna kadar hak veririm, kulübü zarara uğratacak bilet/tribün/kombine kararlarına imza atarsan, her daim yanında olan taraftarın da kalbini kırmış olursun.
Üst üste dört iç saha maçına gitmedi bu satırları yazan kişi. Hayatında ilk kez. Bir bahane buldu/uydurdu. Yukarıda bahsettiğim Aziz Yıldırım'a da küstü, onun haksızlık edip kombinelerini iptal ettiği taraftarların bir kısmının güle oynaya tribüne dönmesine de kızdı. Sonuçta bir bahane buldu, gitmedi. Cumartesi günü kavuşmak istese de kararsız.
Maçlara gitmeme nedenim, Fenerbahçe camiasının içinde bulunduğu kıyamet günü ruh halidir. Herkes kızgın herkes kırgın. Kızacak birisini arıyoruz. Bazen topçular, bazen yöneticiler, çokça başkan, basın, hakem, rakip. Yapılacak tek şey, herkesin hatalarını görmesi, bahaneler uydurmadan, fikir alışverişi ile doğru yolu bulması.
Ne istatistiklerde önde olmamız gerçeği, ne sıralamada önlerde bulunmamız ve hatta 10 puan önde bile olsak, bu moral bozukluğunu gidermez gibi geliyor bana. Yaşım gereği çok ama çok daha kötü futbol izledim. 3 Temmuz gibi bir saldırıyı hepimiz gördük. Bugünkü saldırılar çerez olur yanında.
Bu kıyamet günü ruh halinden kurtulmamızı sadece ama sadece herkese kucak açacak bir başkan sağlayabilir. İyiyle kötüyü, iyi niyetliyle kötü niyetliyi ayırarak, 3 Temmuz sabahı oluşan havayı yakalatacak kişi başkandır. 3-5 yüz kişi yüzünden 10 bin kişilik tribünü lağvetmek gibi mantıksızlıklar, 30-40 kişi için 500 kişilik bir tribünü cezalandırmak gibi yanlışlıkların zamanı değil.
Bir Fenerbahçeli olarak ricam ve temennim bu. Cumartesi tribünde görüşmek umuduyla.
Maçlara gitmeme nedenim, Fenerbahçe camiasının içinde bulunduğu kıyamet günü ruh halidir. Herkes kızgın herkes kırgın. Kızacak birisini arıyoruz. Bazen topçular, bazen yöneticiler, çokça başkan, basın, hakem, rakip. Yapılacak tek şey, herkesin hatalarını görmesi, bahaneler uydurmadan, fikir alışverişi ile doğru yolu bulması.
Ne istatistiklerde önde olmamız gerçeği, ne sıralamada önlerde bulunmamız ve hatta 10 puan önde bile olsak, bu moral bozukluğunu gidermez gibi geliyor bana. Yaşım gereği çok ama çok daha kötü futbol izledim. 3 Temmuz gibi bir saldırıyı hepimiz gördük. Bugünkü saldırılar çerez olur yanında.
Bu kıyamet günü ruh halinden kurtulmamızı sadece ama sadece herkese kucak açacak bir başkan sağlayabilir. İyiyle kötüyü, iyi niyetliyle kötü niyetliyi ayırarak, 3 Temmuz sabahı oluşan havayı yakalatacak kişi başkandır. 3-5 yüz kişi yüzünden 10 bin kişilik tribünü lağvetmek gibi mantıksızlıklar, 30-40 kişi için 500 kişilik bir tribünü cezalandırmak gibi yanlışlıkların zamanı değil.
Bir Fenerbahçeli olarak ricam ve temennim bu. Cumartesi tribünde görüşmek umuduyla.