 |
| Fotoğrafı bir sosyal medya sitesinden aldım, ilk kim yayınladı bilmiyorum. |
İyi haftalar. Alex bıraktı dün. Ertesi gün iş oluca çok erken yatıyorum bu nedenle maçın ikinci yarısını ve dolayısıyla 87. dakikayı izleyemedim. Birazdan görüntüleri bulur, iş yerinde gözüme bir şey kaçırmadan izlerim.
Alex merkezinde çok tartışmalar oldu dün. Bir gün öncesinde Alex'e saygı için tartışmaya girilmemesi gerektiğini söyleyen ben bile bazılarına dahil oldum. Kendi ricamı yerine getiremediğim için üzgünüm. Ve ne yazık ki sosyal medyanın sınırlı kapasitesinde, sonuca varamayacağımı biliyor olmama rağmen çabaladığım için üzgünüm.
Fenerbahçe benim için hayat. Defalarca sorsanız da aynı yanıtı alacaksınız. Her şeyden önemli. Elbette vefa çok önemli ancak şunu aklımdan çıkartmam hiçbir zaman; hayranı olduğum profillerin tamamına olan bu hayranlığımın en büyük nedeni Fenerbahçe'dir, Fenerbahçeli olmalarıdır. Elbette Fenerbahçe sonrasında da saygı duyar, Fenerbahçe dönemlerine vefa gösteririm. Ancak bilerek veya bilmeyerek, bu kişiler üzerinden Fenerbahçe'ye laf geliyorsa bir adım geride dururum. Alex'e jübile yapma meselesinde olduğu gibi.
Dün sosyal medyada güzel bir girişim oldu. Madem kulüp elini atmıyor, taraftar bir şeyler yapsın bu jübile için denildi. Sonuna kadar katılıyorum. Ancak dün yaşananlardan sonra bu organizasyonun Fenerbahçe'ye zarar vereceğini düşünmeye başladım. Bu nedenle sahadaki Alex hayranı, heykelinin altında ismi yazan ben bu organizasyona elimden gelen katkıyı yapacak ancak sanırım orada bulunmak istemeyeceğim. Zor karar. Gidişata bakmak gerek.
Konuyu kişiler üzerinden tekrar genele döndürüyor ve vefaya getiriyorum. Vefa en önemli şeylerden birisi hayatımda. O kadar çok vefasızlık gördüm ve belki de (istemeden de olsa) yaptım ki, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum bu konuda.
Vefa kişilere özel olmamalı. Vefa yapılanların derecesine göre olmamalı. Vefa içten gelen, zorlamadan gösterilen, nefret içermeyen, kızgınlıkları kusmakla ilgili olmayan bir duygu olmalı. Ben bunu düşünüyorum.
Vefa kişiler için olduğu kadar kurumlar için de olmalı. Misal Fenerbahçe Spor Kulübü'nün dün yaptığı ancak yetersiz bulunan açıklama gibi. Çok detaylı, şaşalı bir açıklama olabilir miydi? Elbette evet. Peki Brezilya'ya bir elçi yollanamaz mıydı? Elbette evet. Ancak söz konusu oyuncuyla yolların ayrıldığı gün ve olaylara baktığınız zaman, kişiler arasındaki husumetin sürüyor olduğunu görmüyor musunuz? Yanal'a vefasızlığın daniskasını yapan bir anlayışın Alex'i tebrik etmesi yeterli ve uygundur.
Aziz Yıldırım'ın halkla ilişkiler konusundaki sıkıntı ortadayken dert edilecek mesele eski bir oyuncumuz eski bir hocamız olması değil, gelecekteki arızaların giderilmesi için bir şey yapamıyor olmamızdır.
Konuya dönüyorum tekrar.
Bir kişiye duyduğumuz saygıyı, onun için hissettiğimiz sevgiyi sadece ve sadece o kişi bitirir, üçüncü kişiler değil. Yani kimse Alex'e olan sevgimizi de ona olan kızgınlığımızı da sona erdiremez, Alex'ten başka.
Ve vefa, kızsak da emeklerine saygı duymak, kötülük yapmış olsa da affetme olasılığımızı kalbimizin ulaşılır bir köşesinde her zaman tutmaktır.
Sadece Alex'e değil tüm Fenerbahçe değerlerine, kızgınlığınız olsa bile vefa göstermeli ama hepsinden önemlisinin Fenerbahçe olduğunu unutmayalım. Lütfen.
Not : Bloğun sağ sütununda "Sevin" başlıklı bir bölüm var. Bakın bir ara görmediyseniz.