SEVİNMEK AMA NEDEN?


Evet efendim haklılar. Onların beraberliğe sevinmeleri normal. Düşünün, 10 yıldır bırakın kazanmayı puan bile alamadığınız bir sahadan yenilgisiz çıkmaya sevinmez misiniz? Koyun kendinizi yerine, olmaz ya diyelim ki 10 yıldır Galatasaray deplasmanından puan çıkartamıyorsunuz, bu defa yenilmediğiniz ve 10 yıl sonra ilk puanı alıyorsunuz, sevinmeyecek misiniz? Empati kurun. Kendinizi kandırmayın, se-vi-nir-si-niz.

Bir de tersini düşünün, son 5 yılda sadece 1 kez yenildiğiniz, 3 kez galip ayrıldığınız bir deplasman. Hem de rakip eski stadyumdaki son derbiyi de yeni stadyumdaki ilk derbiyi de kazanmışsınız. Üstüne 4 kez kaleyi bulduğunuz maçı balla ;) kazanmışsınız. Alışık olmanız gerek galibiyete, neden seviniyorsunuz? Ayıp değil mi? Adamın gözüne gözüne sokar gibi neden seviniyorsunuz? 
Not : Burası gerçek, bu ülkeden konu Fenerbahçe olunca, sevinmesi bile sorgulanır böyle.